از آنجا که هنوز معدود دار و درخت و فضای سبزی برای این پاتوق مانده است، زنان بی سرپناه بیشتر جذب این محل شده اند و زندگی های خانوادگی، همراه با زن و بچه اینجا بیشتر دیده می‌شود. از این رو در گشت هایمان بیشتر با همکاران خانم مرکز تیم می شویم و به هر آلونک و باغ و چادری که رنگ و بوی زنانه می‌دهد سرمی‌زنیم و چشم نگران کودکانی هستیم که به شدت در معرض آسیب هستند و کمک فوری لازم دارند. مثل همان بازدید از منزل خانواده‌های نیازمند می‌ماند که مددکاران اجتماعی با آن آشنا هستند ولی چندین برابر عمیق تر، تلخ‌تر و پر‌خطرتر. . در بازدیدهایمان با آنها ارتباط برقرار می‌کنیم، نیازهایشان را شناسایی می‌کنیم و در صورت امکان با کمک خیرین موسسه و جذب حمایت های مردمی سعی می کنیم بخشی از مشکلات‌شان را برطرف کنیم. زن هر جا که باشد آنجا رنگ و بوی خانه می گیرد، نگاه که می‌کنی با حداقل ها مثل یک گل‌پلاستیکی، یه شیشه رنگی شکسته، چند تا پارچه پولک دوزی شده، بندهای کفش رنگی همان گودال یا چادر یا آلونک را تزیین کرده اند که حال و هوای خانه بگیرد... دل انسان به درد می‌آید، وقتی می‌فهمی خانه‌ای داشته که امن نبوده، خانواده‌ای که آزارش می‌دادند و یا چشم که گشوده در میان معتادان و تن فروشان و بزهکاران معنی زندگی را آموخته، آخر چه قضاوتی می توان کرد که عادلانه باشد وقتی روایت‌هایشان را نشنیده از کنارشان می‌گذریم و به جرم بدنیا آمدن در یک محیط پرآسیب چشم بر فرو رفت‌شان در تاریکی می‌بندیم... . #اعتیاد #پاتوق_زنانه #زنانه #کاهش_آسیب #گشت_سیار #زن #اعتیاد_زنان
ژانر:

پاسخ به

×