عمل اصلاح بینی

آیا دوست دارید که ظاهر بینی خود را اصلاح کنید؟ اگر جواب شما مثبت است، باید بگویم که شما تنها نیستید. در حال حاضر، عمل تغییر شکل بینی یا رینوپلاستی یکی از رایج¬ترین عمل¬های جراحی¬ پلاستیک در دنیاست. در این عمل می¬توانید نقص¬های ظاهری بینی را با تغییر اندازه و شکل بینی، تغییراندازۀ سوراخ¬های بینی و تغییر زاویۀ میان بینی و لب بالایی اصلاح کنید. به علاوه، ممکن است از این جراحی برای اصلاح نقص¬¬های مادرزادی، آسیب دیدگی¬ها و یا بهبود مشکلات تنفسی نیز استفاده شود. رینوپلاستی به دو روش باز و بسته انجام می¬شود. در رینوپلاستی به روش بسته، از طریق برش¬های داخلی، ساختار بینی را اصلاح می-کنند اما، در رینوپلاستی به روش باز، یک برش اضافی نیز شامل میشود که درست در بین دو سوراخ بینی، و در واقع در پایه بینی انجام میگیرد. مروری کوتاه در مورد ساختار داخل بینی به شما کمک می¬کند که درک بهتری از این جراحی داشته باشید. یک سوم بالایی بینی، پل بینی نامیده میشود که از استخوان تشکیل شده و قسمت های میانی و تحتانی بینی، غضروفی هستند. قوز بینی از غضروف یا استخوان ساخته شده است که در امتداد دورسوم (dorsum) بینی یا پل بینی تشکیل می¬شود. غضروف قسمت تحتانی بینی، غضروف آلار نام دارد که شکل و ظاهر نوک بینی را تعیین می کند. یک لایه نازک غضروفی به نام سپتوم یا همان تیغۀ بینی، در وسط بینی قرار دارد. کلوملا بافتی است که بین سوراخ های بینی و پایین سپتوم قرار دارد. رینوپلاستی ممکن است تحت بیهوشی عمومی انجام شود که باعث خوابیدن شما در طول عمل می¬شود. گاهی اوقات ممکن است به جای بیهوشی عمومی، از بی حسی موضعی به همراه تزریق آرام بخش استفاده کنند که در آن بینی و نواحی اطراف آن بی حس می¬شوند، در این حالت شما کاملا آرام هستید ولی ممکن است به خواب نروید. قبل از ایجاد برش ها، پزشک ممکن است روی بینی یا اطراف آن را علامت¬گذاری کند. برای شروع رینوپلاستی باز، یک برش کوچک در ناحیۀ کلوملا و یک برش در داخل هر سوراخ بینی ایجاد می شود تا ساختار داخلی بینی کاملاً مشخص شود. در رینوپلاستی بسته، جراح برای دسترسی به غضروف و استخوان بینی، فقط دو برش کوچک در داخل هر سوراخ بینی ایجاد می کند. در بیمارانی که نوک بینی آنها پهن یا کوفته¬ای است، جراح می تواند بخشی از غضروف آلار را از نوک بینی جدا کند. متناسب با ساختار بینی و میزان اصلاحی که باید روی آن انجام شود، از بخیه¬ برای خم کردن و کشیدن غضروف آلار به سمت داخل استفاده می شود تا نوک بینی باریک¬تر شود و در محل مناسبی قرار گیرد. به علاوه، ممکن است جراح تصمیم بگیرد که با تراشیدن نواحی غضروفی و استخوانی، قوز بینی را از بین ببرد. پس از برداشتن مقدار متناسبی از استخوان¬ها و غضروف¬ ها، ممکن است بین استخوان¬ بینی فضای خالی ایجاد شود که به عنوان سقف باز شناخته می¬شود. در عمل اِستِئوتومی، استخوان بینی برش داده می¬شود و یا یک تکه استخوان برداشته شود. این عمل بعد از برداشتن قوز بینی انجام می¬شود تا پایۀ بینی نازک¬تر و سقف باز بسته شود. جراح برای بستن سقف باز، برجستگی ها را صاف می¬کند و جای استخوان های بینی را با فشار دادن به سمت مرکز، تغییر می¬دهد. بسته به نوع عمل می توان از گرافت های غضروفی برای پر کردن فرو رفتگی پل بینی و نظم دادن یا ساپورت نوک بینی استفاده کرد. این غضروف ها اغلب از تیغه بینی حین عمل برداشته می¬شوند اما اگر به غضروف بیشتری نیاز باشد، می¬توان از غضروف گوش و دنده¬ها نیز استفاده کرد. علاوه بر این، ممکن است برای تغییر شکل بینی از ایمپلنت نیز استفاده شود. بعد از اینکه جراح، بینی شما را به شکل دلخواه تغییر داد، برش ها معمولاً با بخیه های قابل جذب بسته می شوند. در داخل سوراخ های بینی اِسپلینت (splint) قرار داده می¬شود تا از بینی شما تا بهبودی کامل حفاظت کند و آن را ثابت نگه دارد. روی قسمت خارجی بینی شما چسب می¬زنند و اگر حین عمل، استخوان های بینی نیز اصلاح شده باشند، روی بینی نیز اسپلینت (گچ بینی) قرار می¬دهند. چسب¬ و اسپلینت به بهبود بافت¬ها کمک می¬کند و ساختار استخوانی و غضروفی جدید را ثابت نگه می¬دارد. مانند سایر عمل¬های جراحی، ممکن است کمی درد، کبودی و تورم داشته باشید، به ویژه در قسمت فوقانی صورت و اطراف چشم. پزشک احتمالاً برای کاهش درد، داروی مسکن تجویز می¬کند. بخیه ها، چسب¬ها و گچ بینی تقریباً بعد از یک هفته برداشته می شوند. اگرچه مقدار زیادی از تورم صورت به سرعت از بین می¬رود ولی ممکن است تا چند ماه تورم جزئی داشته باشید. ممکن است بیش از یک سال طول بکشد تا نتیجۀ نهایی عمل را روی صورت خود مشاهده کنید.