مرغان شکاری

درد دوری آتشم زد کارمن شب زنده داری در سرم باقی نمانده جز وبال انتظاری گرچه میدانم ندارد حاصلی با خودفریبی میکنم طی روزگارم را به روز و شب شماری در توهّم خوش خیالی شد همه سرمایه من میکنم سودای رویا با شکیب بیقراری بلبلی شوریده ام در محبس تنگ قفس من عشقبازی میکنم با یاد مرغان شکاری