پرستاران ايران

۹۸/۱۲/۱۵ برای پزشکان و پرستاران سرزمین‌ام شما که هستید؟... شما که حیاتِ خود نهاده بر کف، بر نجاتِ حیاتِ دیگری می‌کوشید. شما که انگار رویینه‌تن‌اید و باک‌تان نیست از بی‌نفسی. شما که امروز، یگانه نفسِ جهان‌اید. شما که رشک‌انگیز و ورای قاموسِ فرشته‌گان، از نو، معنیِ ایثار می‌کنید. شما که هستید؟ تن‌تان دور از گزند؛ دور از خاموشی... هریک که پر می‌کشید، ما، بی‌پناه و سوگ‌وار، دیگر امیدی نمی‌دانیم. دیگر طعمِ گسِ زیستن، نمی‌خواهیم...