راکوِل بی-۱ لنسر (به انگلیسی: Rockwell B-1 Lancer) یک بمب‌افکن راهبردی و چهار موتورهٔ فراصوت و سنگین در نیروی هوایی آمریکا است که از بال متحرک بهره می‌برد. این بمب‌افکن توسط شرکت راکول (اکنون بخشی از شرکت بوئینگ) ساخته شده‌است. بی-۱ محصول نیاز نیروی هوایی آمریکا به یک بمب‌افکن فراصوت و دوربرد است که باید جایگزین بی-۵۲ استراتوفورترس می‌شد. نخستین مدل‌های این بمب‌افکن با نام بی-۱ ای در اوایل دهه ۱۹۷۰ تولید شد اما ساخت آن‌ها لغو و فقط ۴ فروند از آن‌ها ساخته شد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ مجدداً این بمب‌افکن با نام بی-۱ بی با تأکید بر سطح مقطع راداری پایین، مورد بازنگری قرار گرفته و در سال ۱۹۸۶ به عنوان یک بمب افکن اتمی وارد خدمت در نیروی هوایی آمریکا شد. این بمب‌افکن در دهه ۱۹۹۰ به بمب‌افکن متعارف تغییر کاربری داده و در سال ۱۹۹۱ در عملیات طوفان صحرا در بمباران عراق شرکت کرد. در سال بعد در عملیات ناتو در کوزوو شرکت کرد و پس از آن به همراه نیروهای ناتو در افغانستان و عراق وارد عملیات نظامی شد. با بازنشسته شدن ای اف-۱۱۱ راون در سال ۱۹۹۸ و بازنشسته شدن اف-۱۴ تام‌کت در سال ۲۰۰۶ در حال حاضر بی-۱ تنها هواپیمای بال متحرکِ در حال خدمت نیروی هوایی آمریکا است. در آخرین برآورد ارزش ۱۰۰ فروند از این بمب‌افکن به همراه تجهیزات آن حدود ۲۰/۵ میلیارد دلار تخمین زده شد.[۱] این بمب‌افکن در سال ۲۰۲۱، در کنار بی-۲ اسپیریت و بی-۵۲، یکی از سه بمب‌افکن راهبردی فعال در نیروی هوایی آمریکاست. ۴۵ فروند بی-۱بی در سال ۲۰۲۱ در نیروی هوایی آمریکا در حال خدمت هستند.[۲] از سال ۲۰۲۵ جایگزینی بی-۱ با بمب‌افکن جدید نورثروپ گرومن بی-۲۱ آغاز شده و تمامی بی-۱ها تا سال ۲۰۳۶ بازنشسته خواهند شد
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
