فقط حیدر امیرالمومنین است...

از غدیر تا عاشورا  عجیب نیست اگر حُسن غدیر را در حزن عاشورا می جویند، چون از امضای مکتب تا اجرای ایدئولوژی، فاصله‌ای نیست.  نهال مکتبی که در غدیر کاشته شد، در حال خشک شدن بود که عاشورا آن را با خون، آبیاری کرد و اسلام را ستود.  غدیر را تولّی آفرید و عاشورا را تبرّی... غدیر غفلت را زدود  و عاشورا عشق را آفرید و شوق وصل را پرورید و قانون رفتن را برگزید ...  در غدیر، حقیقت هویدا گشت و در عاشورا حق پیدا شد.  در غدیر دست‌ها بالا می‌روند تا وحی حق بیان گردد و در عاشورا سرها، تا حق وحی عیان...  یکی را عشق می‌بینی و سرور  و دیگری را مشق می‌بینی و شور  غدیر دل‌ها را به‌سوی کشتی نجات می رباید و عاشورا حماقت طوفان اهریمن بدذات را بر شکستن نیّات می سراید...  در همایش تاریخ، بر دو منبر، تلاوت نور شد، منبری بر فراز جهاز و دیگری بر کشته‌های حجاز،  تا بینایان راه را از چاه بازشناسند و نابینایان کوه را از کاه...  غدیر نیاز مبرم بشر را به روشنایی بر مسیر حیات آموخت و عاشورا، انتخاب مسیر روشنایی را از هزاران صراط...  غدیر سرنوشت را رقم زد و عاشورا سرشت را...  در غدیر تقدیر مشق شد و در عاشورا تقدیر عشق...  غدیر، دستی را بالا برد مه‌پاره و در عاشورا،  دست‌ها پاره‌پاره ... و منتظریم با عشق غدیر و درک حماسه ی عاشورا، تا طلوع فجر نرگس خورشید، از کنار خانه ی امید، برای یاری آن سلاله ی پاک و آن منتقم خون‌های ریخته شده بر خاک... #نذر_غدیر_۱۴۰۲ #روستا #خدمت #جهاد #عاشورا #شهید