"نقد انیمیشن پلاستیک، برنده لوح افتخار در بخش انیمیشن مقطع متوسطه اول، اثر کوشا یوسفی" فرم جذاب انیمیشن "پلاستیک" توجه من را جلب کرد. این که دانش آموزی در پایه ھشتم سراغ تکنیکِ استاپ موشن برود جالب است. مسئله ای که ما را به آینده صنعت انیمیشن کشور امیدوار می کند. ھر چند برای کسی که این کار را ساخته چند پیشنهاد ساده دارم. اول از ھمه اسم کار و کارھایش را ھیجان انگیزتر انتخاب کند. به این فکر کند که مخاطب باید فقط با دیدن نام اثرِ من، روی لینک کلیک کرده و تصمیم بگیرد آن را به تماشا بنشیند. یک اسم خوب می تواند تعلیق را برای بیننده قبل از شروع خود اثر آغاز کند. دوم این که قصه‌گویی را فراموش نکند. صنعت انیمیشن با قصه آمیخته است و تاریخ سینما نشان داده حتی کوتاه ترین آثار ھم می توانند قصه‌ھای جذاب داشته باشند. برای شروع بد نیست دوست عزیزمان کمی با "ادبیات مینی مالیستی" و اساسا مینی مال نویسی آشنا شود و ببیند گاھی فقط در چند خط چه داستان ھای جذابی گفته می‌شود. با این کار می شود در مرحله بعد سراغ افزایش بار درام و در نتیجه تعلیق بیشتر رفت. چیزی که برای انیمیشن حیاتی است. "پژوهشگر و منتقد سینما، آقای مهدی مافی"

پاسخ به

×