ترتیب الهی به تناسب و تعادل ذاتی جهان اشاره دارد که همه چیز به یک نظم و هدف مشخص حرکت میکنند. اما آشفتگی و عدم تطابق در زندگی ما ممکن است به دلایل مختلفی از جمله اندیشهها و اعمال ما، شرایط اجتماعی و فرهنگی یا حتی قضاوتهای خودمان باشد. این تضاد میان ترتیب الهی و آشفتگی ما، ممکن است سوالاتی ایجاد کند که ما را به فکر و عمل وا میدارد که در نهایت ما را به سوی راه حقیقت و توازن هدایت میکند.