اين قطعه مربوط به مراسم شب چهارم اجتماع عظیم عشیره عاشورا در سال ۱۴۰۰ مىباشد كه در پادگان ۰۶ ارتش جمهوری اسلامی ایران اجرا شده است.
براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، میتوانید به پايگاه اطلاعرسانی فطرس مراجعه نمایید.
متن شعر:
من از اهالی دیار عشقم
من از قبیله و تبار عشقم
هنوزم از دم امام امت
هلاک عشق و بیقرار عشقم
عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک
عشق یعنی یه شهید با لبای تشنه سینهچاک
منم که جاموندم از شهادت
به حقّ قرآن و حقّ عترت
امید من اینه با ولایت
که رونقی شده به کار عشقم
عشق یعنی یه جوون، یه جوون بینام و نشون
عشق یعنی یه نماز با وضو گرفتن توی خون
به یاد صوت اذان اکبر
به یاد ظهر و نماز دلبر
به یاد تسلیم امر داور
غلام پروردگار عشقم
عشق یعنی یه پدر که شبا بیداره تا سحر
عشق یعنی یه خبر، خبر یه مفقودالاثر
گرفته دل هوای کربلا رو
بیا ببین به روی نی، سرا رو
آتیش گرفت دامن خیمهها رو
منم اسیر یادگار عشقم
عشق یعنی یه پیام تا بقیهالله و قیام
عشق یعنی یه کلام پابهپای فرزند امام