حقایق هفتگانه از مهربان شهریار ایرانی
1- تنها هستی حقیقی، هستی خداوند یگانه و یکتایی است که خودی حقیقی در هر خودی محدود است.
2- تنها عشق حقیقی، عشق برای این نامحدود الهی (خداوند) است که اشتیاق شدیدی برای دیدن، شناختن و یکی شدن با حقیقتِ خود را در انسان بیدار می‌‌سازد.
3- تنها فداکاری حقیقی، آن است که در پی این عشق الهی، همه‌‌ی چیزها یعنی بدن، ذهن، مقام، رفاه و حتی خود زندگی فدا گردد.
4- تنها ترک حقیقی، ترک تمامی اندیشه‌‌ها و آرزوهای خودخواهانه در میان انجام وظایف دنیوی است.
5- تنها دانش حقیقی، دانشی است که خداوند درون افراد خوب و به اصطلاح بد، پیران روحانی و افراد به اصطلاح گناهکار سکنی دارد. این دانش مستلزم این است که چنانچه موقعیت ایجاب کند به طور مساوی و بدون انتظار پاداش به همه کمک کرده و اگر مجبور شدید در مشاجره‌‌ای شرکت کنید، بدون کوچکترین اثری از دشمنی یا نفرت عمل نمایید. با احساس برادرانه و خواهرانه نسبت به همنوع، در خوشبخت نمودن آنها کوشا باشید و با پندار، گفتار و کردار به کسی آزار نرسانید حتی به آنهایی که به شما آزار می‌‌رسانند.
6- تنها کنترل حقیقی، جلوگیری از غرق شدن احساس‌ها در امیال پست بوده و تنها چنین کنترلی تضمین کننده پاکی مطلق شخصیت است.
7- تنها تسلیم حقیقی، تسلیمی است که سکون و توازن در هیچ شرایط نامساعدی بهم نخورد و فرد در میان تمام سختی‌‌ها با آرامش کامل تسلیم خواست خداوند باشد.