آنچه در فضیلت مادى و معنوى زیارت امام حسین(علیه السلام) ذکر شده است ، بسنده مى شود: ۱) روزى را زیاد مى کند. ۲) عمر را طولانى مى کند. ۳) خطرات را دفع مى کند. ۴) گناهان گذشته و آینده را مى آمرزد. ۵) مى تواند پنجاه نفر را شفاعت کند. ۶) حاجت او کنار قبر مستجاب است . ۷) ملائکه براى زوار دعا مى کنند. ۸) نام او را در اعلى علیین مى نویسند. ۹) هنگام خروج از خانه از گناه خارج مى شود. ۱۰) ثواب هزار حج مقبول دارد. ۱۱) ملائکه مأمور حفظ او و مالش هستند تا برگردد. ۱۲) روز قیامت خداوند بهترین حافظ اوست . 1۳) در قدم اول آمرزیده و در قدمهاى بعدى شیعه، امام را مقرب درگاه خدا مى داند و با توسل به او قربى به خداوند پیدا مى کند، همانطور که خودش در قرآن مجید فرمود: «به سوى او وسیله بگیرید» امام را وسیله الهى مى داند. زیرا توسل و شفاعت، بُعدى از ابعاد زیارت است که زائر از این طریق خود را به درگاه الهى نزدیک مى کند، تقدیس مى شود. ۱۴) به هر درهمى ده هزار درهم در دنیا و آخرت به او عوض مى دهند. ۱۵) در قیامت همه آرزو مى کنند از زوار امام حسین (علیه السلام) باشند. ۱۶) زوار امام حسین علیه السلام بر سفره هاى نور هستند در قیامت . ۱۷) زوار امام حسین علیه السلام در جوار پیامبر خدا و امام على و حضرت فاطمه علیهم السلام هستند. ۱۸) زوار امام حسین علیه السلام چهل سال قبل از دیگران به بهشت داخل مى شوند. ۱۹) خداوند مهمات دنیوى زائر را بر آورده مى کند. ۲۰) زائر امام حسین علیه السلام شهید مى میرد. ۲۱) ثواب دو ماه اعتکاف و روزه در مسجدالحرام را دارد. ۲۲) زیارت هر ماه امام حسین علیه السلام ثواب هزار شهید دارد. ۲۳) هر یک قدم که با پاى پیاده بردارد موجب هزار حسنه و آمرزش هزار گناه و بالا رفتن هزار درجه ، براى زائر مى