پارکینسون یک بیماری نورولوژیک خطرناک است که بر اساس فقدان تدریجی سلول‌های مغزی و کاهش تولید دوپامین در مغز ایجاد می‌شود. عوارض این بیماری شامل اختلال در حرکت و تعادل، لرزش، سفتی عضلات، خستگی، افسردگی و مشکلات حافظه می‌باشند. این بیماری با گذشت زمان تشدید می‌شود و ممکن است به اختلالات حرکتی جدی و ناتوانی منجر شود. درمان پارکینسون باید توسط تیم پزشکی متخصص صورت گیرد تا عوارض آن به حداقل رسیده و کیفیت زندگی بیمار بهبود یابد.