پاره های یک تن و دور از همیم این روزهامثل اوضاع زمانه درهمیم این روزهافکر نان از عشق می کاهد مقصر نیستیآه... ما بازیچه ی بیش و کمیم این روزهامی دویم و جاده انگاری دهن وا می کنددر هراس راه پر پیچ و خمیم سیب در دامانمان افتاد و دور انداختیموصله ی ناجور نسل آدمیم این روزهابچگی کردیم، دنیا هم به بازیمان گرفتدست هایت را بده...گم می شویم این روزها