خدای من! در تلخی و شیرینی های زندگی‌ام همراهم بوده ای.
در خوشی از یادت غافل بوده ام و در ناملایمات با گستاخی هایم تو را رنجانده ام.
بخشش و مهربانی ات آن قدر زیاد است که درهای رحمتت را همچون همیشه برویم گشوده ای و من باز غافل از یادت. همیشه دوستم داشته ای و من فراموش کرده ام.
همیشه حواست به من بوده و این منم که حواسم به همه هست غیر از تو...