تو که دریای نگات پر خیر و برکات کشته اشکی و من چشم بارونی برات یا قتیل الابرات تویی کشتی نجات به دل مرده من اسم تو میده حیات اولین بار توی روضت تا که وارد شدمو توی آغوش پر از مهر تو دیدم خودمو که میتونست من جز تو پای روضت بیاره من آلوده گناه رو توی هیئت بیاره من کجا روضه کجا من کجا نوحه کجا من کجا عشقت آقا من کجا کربلا ابی عبدالله حسین ابی عبدالله حسین ابی عبدالله الحسین ابی عبدالله الحسین منم حسرت و غم منم شوق حرم منم اون نوکری که نزده غیر تو دم قسم از دوری نگو که گرفتم با تو خو دلم رو با یک نگاه کردی آقا زیر و رو من رو میشناسن همه مردن با تو فقط همه آرزوم اینه که بگی راضیم ازت نمک اشک های روضه داره شیرینی برام به تو افتاده مسیرم به تو مهتاج دعام تو همه کس من توی فریاد رس من میدونم که همیشه بودی دلواپس من من کجا روضه کجا من کجا نوحه کجا من کجا عشق تو کجا من کجا کربلا ابی عبدالله الحسین ابی عبدالله الحسین کم ما و کرمت تکیه گاهم علمت تو رو از بچگی من آقا میشناسمت نوکرات باز اومدن برای سینه زدن به تو وابسته شدم بی تو بودن ابدا خیالت راحته با تو دارم عمرم میگذره توی محشر مادرت تک تک مارو میخره به جز این اشکای روضه چی به دردم میخوره مگه میتونه کسی خوبیت رو بشماره با تو اوضام روبراس روی لبم شور و نواس قرار عاشقیمون اربعین کربلاست ابی عبدالله الحسین ابی عبدالله الحسین