روحانیان به عنوان رهبران معنوی و اجتماعی، اغلب در واکنش به سانحه هواپیمایی، با ابراز تأثر و تسلیت به خانواده‌های قربانیان، مواجه می‌شوند. آن‌ها معتقدند که اینگونه واقعه‌ها نشان‌دهنده ضعف و ناتوانی بشر در مقابل قضا و قدرت الهی هستند و به ضرورت نیکوکاری، تواضع و استمرار در اعمال خیر و دروغ‌زدایی تأکید می‌کنند. همچنین، آن‌ها ممکن است از این فاجعه به عنوان یک فرصت برای هدایت و راهنمایی افراد به سمت دین و ارزش‌های اخلاقی استفاده کنند.