علفزارهای انبوه منطقه‌ی کازیرانگا در ایالت آسام در شمال شرق هندوستان، مکانی کم نظیر برای ببرهای وحشی و یکی از مهم‌ترین نقاط از نظر تراکم تعداد این شکارچیان در دنیاست.
در قرن گذشته، جمعیت ببرها به شکلی افسار گسیخته کاهش یافت و به پرتگاه انقراض نزدیک و نزدیک‌تر شدند. اما قرن جدید، حداقل تا به امروز، برای ببرها قرنی متفاوت بوده‌است. در بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۸، جمعیت ببرهای وحشی در کشور هندوستان، یعنی مهم‌ترین زیستگاه آن‌ها، دوبرابر شد و به بیش از ۲۹۰۰ ببر رسید. تلاش برای حفاظت از این گربه‌های با شکوه تا به اینجا موثر بوده‌است اما برای قضاوت همچنان زود است.
ببرها امروزه تنها در حدود ۱۰ درصد از زیستگاه‌های سابق خود را در اختیار دارند. رشد سرسام آور جمعیت انسانی و به دنبال آن رقابت بشر و حیات وحش بر سر فضا، جمعیت ببرها را به مناطق حفاظت شده‌ی جدا افتاده و تکه تکه محدود ساخته‌است.
با این تفاسیر، رشد جمعیت ببرها، آن هم در قرن بیست و یکم، پیامی واضح و روشن دارد. انسان، اگر بخواهد، می‌تواند حیات وحش را از بحران نجات دهد.
بدون شک، دنیای طبیعت برای حفظ ثبات و سلامت اکوسیستم‌های گوناگون، به تک تک شکارچیان بزرگ خود احتیاج دارد و انسان باید برای این گونه‌ها، جایگاهی ویژه قائل شود؛ قبل از آن که فرصت از دست برود...