شعر شمس لنگرودی در جنگل های ابری و محاصره‌ای منحصر به فرد، تصویری زیبا و جذاب از طبیعت و تلاطم احساسات انسان را به تصویر می‌کشد. او با استفاده از الهامات از طبیعت و آسمان به زبانی دلنشین و شگفت‌انگیز، خواننده را به سفری عمیق و شناور در دنیای خیال و احساس می‌برد. این شعر با الهام از طبیعت و انسان، عمیق‌ترین احساسات و تجربیات را بیان میکند و خواننده را به تفکر و ذوق زیبای شعری می‌کشاند.