سید رضا نریمانی در این عبارت به اهمیت و ارزش ویژه‌ای که برای او دارایی کلمه "فاطمه" (علیها السلام) دارد، اشاره میکند. او این کلمه را منبع هدایت و راهنمایی خود می‌داند و باور دارد که اتباع باید از تعالیم و ارزش‌های نهانی که این نام مقدس دارد، الهام گرفته و به آن عمل کنند تا به روشنایی و هدایت دست یابند.