قزل‌آلای رنگین‌کمان (نام علمی: Oncorhynchus mykiss) بیشترین حجم ماهی پرورشی ایران را به خود اختصاص می‌دهد.این ماهی در ایران غیربومی و وارداتی است (دهه 1330 وارد کشور شده است). تکثیر مصنوعی آن در کارگاه‌ها با تزریق هورمون انجام می‌شود، و البته حجم زیادی از تخم مورد نیاز ایران نیز از کشورهای اروپایی وارد می‌شود. این ماهی وارد طبیعت ایران شده و از این لحاظ مشکلاتی هم ایجاد نموده است.ایران و ترکیه، جزو بزرگترین تولیدکنندگان این ماهی در آب شیرین، در سطح جهان هستند.این ماهی برای تولیدمثل در طبیعت، نیاز به دمای کمتر از 13 درجه سانتیگراد دارد و اگر این دما ایجاد نشود، جمعیت تولیدمثلی آن شکل نمی‌گیرد. فرم رودخانه‌ای آن که بیشترین میزان آن است، مهاجرت تولیدمثلی کوتاهی دارد. فرم‌های رودرو و ساکن دریاچه ممکن است مهاجرت طولانی‌تری برای تخمریزی داشته باشند.در طبیعت، ماده یک مکان مناسب (مشابه ویدئو) پیدا کرده و یک چاله کوچک میکند. در این زمان معمولا یک ماهی نر اطراف ماده می‌چرخد. پس از تکمیل چاله، ماده داخل آن رفته و ماهی نر نیز پهلو به پهلو کنارش قرار می‌گیرد و همزمان تخم و اسپرم در چاله رها می‌شود. گاهی بعد از این مرحله، یک نرِ دوّم هم وارد لانه شده و اسپرم را رها میکند. این کار در طبیعت برای افزایش احتمال باروری انجام می‌شود.بعد از تخمریزی و لقاح، ماده کنار چاله اول چالهء دومی کنده و خاک آنرا روی تخم‌ها می‌ریزد.عمل تخمریزی ممکن است چندبار در روز انجام شود تا کلّ تخم‌ها تخلیه شوند.نرها در 2 سالگی و ماده‌ها 3 سالگی بالغ می‌شوند. در دوره حیات خود تنها یکبار تخمریزی می‌کنند. قطر تخم‌ها بر حسب اندازهء ماده، تغییر میکند.ماهیان جوان پس از خروج از تخم، شبانه به سمت پایین‌دست رود شنا می‌کنند.: