زمین و ماه میلیاردها سال است که رقص عاشقانهی خود را در فضا پیش میبرند. این یک رابطهی همزیستی دوسویه است که هرچند بیشتر به سود زمین است اما در هر صورت اگر یکی دچار مشکل شود، دیگری هم خشنود نخواهد بود.
چیزی که بیشتر پذیرفته شده، این است که ماه حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش درنتیجهی یک برخورد غیرقابل تصور میان سیارهی ما و سیارهی دیگری تقریبا به اندازهی مریخ شکل گرفته است. طی این رویداد، زمین بهنوعی ثابت ماند اما بقایای شناور حاصل از برخورد، در فضا کنار هم جمع شدند و قمر طبیعی زمین یعنی ماه را ایجاد کردند.
از نظر ساختاری، ماه یک قطعه سنگ بینظیر است و اگر وجود نداشت، زمین آنطور که میشناسیم و احتمالا حتی حیات در سیارهی ما نبود. زیرا این قمر کوچک لرزش بیش از حد زمین در محور خود را متعادل میکند و عامل ایجاد آبوهوای پایدار است. ماه همچنین مسئول شکلگیری جزرومد است که بر حیات دریایی اثر میگذارد.