«یاسر شاه‌حسینیِ» فیلمِ «عرق سرد» دو چهره دارد: یک چهره‌ی بیرونی که مظهر نوعی از ریاکاری در جامعه‌ی ماست و دیگری چهره‌یی درونی که پر از تناقض، ترس، تردید و خشونت است. مردی که انتقام مردانگی ابترش را از همسرش «افروز» می‌گیرد. ما در ابتدا او را نمی‌بینیم. درباره‌اش می‌شنویم و بعد رفتار سادیستی‌اش پشت فرمان ماشین را می‌بینیم و بالاخره با تصویری ساختگی از او که محصول رسانه است، روبرو می‌شویم. شخصیتی که دوست دارد خوب باشد اما نمی‌تواند از احساسات مواجش که به شکل توفان بالا می‌آید، فرار کند. پس با زنش لج میکند. ادای انسان‌های متمدن را در می‌آورد و از درون فردی بدوی و مردسالار است.