افراد مبتلا به بیماریهای مرتبط با جمجمه، مانند ناهنجاریهای گوش، تومورهای سرطانی و نقایص مادرزادی، ممکن است در مقطعی از زندگی خود نیاز به جراحی جمجمه داشته باشند. جراحان برای انجام موفقیت آمیز این جراحیها، باید به طرز ماهرانهای روی جمجمه فرد و داخل آن عمل کنند و با استفاده از مته به مناطق خاصی دسترسی داشته باشند. پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز (JHU) سامانهی جدیدی ایجاد کردهاند که میتواند برای آموزش جراحان و تکمیل جراحیهای پایه جمجمه و همچنین سایر روشهای جراحی پیچیده مورد استفاده قرار گیرد. . . exos.ir