سهره دهن موقوم یک تکنیک خوانندگی محلی است که در برخی مناطق ایران وجود دارد. در این تکنیک، صدای شخص به وسیله دهان و لبهای خود سهره می‌شود و به صورت موقوم بازتاب می‌یابد. این شکل آواز خاص و جالب در مراسم‌ها و شاهنامه‌های ایرانی شنیده می‌شود و اغلب با نواختن سهره و چندین آهنگسازی و همچنین ویژگی‌های سنتی دیگر همراه است.