شور و اشک، دو عنصری که همیشه همراه یکدیگر بوده‌اند. شوری که در غسل غروب خورده و از خاطرات گریه راه می‌اندازد. کربلایی حسین طاهری، یکی از هنرمندانی است که با صدایی شورانگیز و دلنشین توانسته است احساسات و احزان عمیق انسان را به زندگی بخشد و با اجراهایش، قلوه‌ی مشتاقانه‌ی مردم را بر بالین موسیقی ایرانی می‌کشاند و آنان را به گوش دادن به اراده خدا و خودشان تشویق میکند.