"ای ننگ انسان" اثر شاعر بزرگ ایرانی، محمد نوری است که با استفاده از واژگان شدید و انتقادی، به نقد و تنقید از رفتارهای ناپسند انسانی می‌پردازد. این شعر نشان دهنده غم و ناراحتی شاعر در برابر بی‌انصافی‌ها و فساد‌های جامعه است و درون‌گرایی و انزوا را به تصویر می‌کشد. با اشاره به کلمه "ننگ"، شاعر تأکید میکند که انسان باید از رفتارهای نادرست و نامناسبش پشیمان شود و تغییری در زندگی‌اش ایجاد کند.