چرا بعضی افراد زمان خیلی زیادی شرایط سخت را تحمل می کنند؟
آیا تا به حال کسی را دیده اید که در یک رابطه عاطفی بد قرار داشته باشد ولی از آن خارج نشود؟
ولی همان فرد بعد از چند سال، مثلاً در سن ۶۰ سالگی، به قدری فشار روحی تحمل می کند که
می گوید من دیگر تحمل ندارم و می خواهم از این آدم جدا شوم!
و چه بسیار افرادی که برای اینکه حتی ۱ سال در آرامش زندگی کنند، در سن بالا از همسرشان طلاق می گیرند؟
ولی یک سوال:
مگر این افراد تا قبل از این نمی دانستند که تصمیم آنها اشتباه است؟
آیا نمی دانستند که دارند شرایط سخت را تحمل می کنند؟
مگر زودتر متوجه نشده بود که هرروز دارند در این شرایط اذیت می شوند؟
مثلث فکر، احساس، عمل
یک نظریه روانشناسی بیان می کند که در هر شرایطی، هر فردی نوعی تفکر دارد.
به دنبال آن تفکر، نوعی احساس از خود بروز می دهد.
و سپس این احساس منجر به عمل یا رفتاری خاص می شود.
فرض کنید دو نفر، هر دو در شرایط سخت یکسانی قرار دارند. مثلاً همسرشان به آنها خیانت کرده است.
یکی از آنها وقتی متوجه می شود، نسبت به او فکر و احساس بدی دارد.
پس تصمیم می گیرد که از او جدا شود.
اما دیگری تفکر و احساس متفاوتی دارد که باعث می شود، به او فرصت دوباره بدهد.
تا چه زمانی شرایط سخت را تحمل می کنیم؟
طبق آنچه درباره مثلث فکر، احساس، رفتار گفتیم، آیا می توانید به این سوال پاسخ دهید:
چرا برخی افراد با اینکه می دانند در شرایط سخت و بدی قرار دارند، باز هم آن را تحمل می کنند؟
ماجرا این است که برخی افراد به شرایط سختی که دارند فکر می کنند، ولی احساسشان طوری نیست که تصمیم به ترک آن شرایط بگیرند.
به همین دلیل است که بسیاری افرادی زمان زیادی در همان شرایط باقی می مانند و تحمل می کنند