در غزل 114، حافظ به تصویری شفاف و زیبا از لحظه‌ای که سعادت به دام ما می‌افتد، پرداخته است. او این موقعیت را به شکلی عاطفی و شعری به تصویر کشیده و از زبان عشق و عشقبازی می‌گوید. در این غزل، حافظ نشان دهنده‌ی این است که هنگامی که خوشبختی و سعادت به زندگی ما وارد می‌شود، عشق و عاشقی زیباترین نقش و نگار خود را به نمایش می‌گذارد.