از زمانی که به دنیا امدیم هر روز به امید فردا بودیم و فردا به امید روزهای بعدی و نمیدانستیم در باتلاقی گیر افتاده ایم و هیچ کس نمیتواند با چوب دستی بلندش ما را بیرون بکشد.. ما هر روز نظاره گر مرگ رویاهایمان هستیم و هر ثانیه ای که از عمرمان میگذرد این کلام هوشنگ خان ابته...