هدف و ابزار توسعه انسان است. توسعه امري كالبدي نيست بلكه ظرفيت سازي براي توانمندي انسان و با تكيه بر توانمندي انسان است. توسعه با دخالت اغيار و يا با ورود همه جانبه دولت به دست نمي آيد. توسعه با اختيار و توانمندي اين اختيار به دست مي آيد. در چنين رويكردي است كه بر فرض مثال سيستان و بلوچستان بايد منبع تجارت ايران باشد؛ تجارتي به دست خود مردمانش.