اين قطعه مربوط به مراسم مناجات شب بیست‌و‌هشتم ماه رمضان در سال ۱۴۰۰ مى‌باشد كه در حرم امام رضا (عليه‌السّلام) اجرا شده است.
براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید.
متن شعر:
اولین‌روز است بی‌گهواره می‌گردی علی
یک شبه مادر برای خود شدی مردی علی
آخرین‌باری که بستم بند این قنداق را
در دلم افتاد دیگر برنمی‌گردی علی
بیشتر شرمنده می‌سازی پدر را، گریه کن
بس کن این لبخند، اشکم را درآوردی علی
زانویت را جمع‌کردی بس‌که پیچیدی به تیغ
دست‌ها را جمع کردی بس‌که پر دردی علی
باز کن از ساقه‌ی این تیر، انگشتان خود
نیست هم‌بازی تو، بیچاره‌ام کردی علی
بی‌تعادل هستی و ماتم چگونه با سرت
حجم تیر حرمله را تاب‌آوردی علی
میزنی لبخند، پیدا می‌شود سرهای تیر
عاقبت دندان شیری هم درآوردی علی