نخستین کارش «بدرود» بود برای ویگن؛ اما این «قصه دو ماهی» بود که اولین ترانه‌ی موسیقی نوینِ ایران شد و واروژان را کرد طلایه‌دار جریانِ موسیقی پاپ و تا آن‌زمان که زنده بود نغمه‌هایی خلق کرد که حالا این همه سال بعد از خلق‌شان، هنوز دل‌مان که شیدا می‌شود، آن‌وقت که هجران می‌آید سراغ‌مان یا داغِ عشقی عجیب قلب‌مان را می‌سوزاند، می‌توانیم برویم سراغِ هر آن‌چه او برای‌مان به‌یادگار گذاشت. ما با ترانه‌های «واروژان» عاشق‌تر می‌شویم. زیباتر. مهربان‌تر حتی. در پنجمین قسمت از برنامه‌ی «یاد بعضی نفرات» که «موسیقی ما» در ستایشِ چهره‌های موسیقایی قرنِ گذشته کار کرده است؛ یاد «واروژان» را زنده کرده‌ایم با صدای دل‌نشین «افشین هاشمی» بازیگر و کارگردانِ نام‌آشنای سینما و تئاتر ایران. با ما همراه باشید و بگویید خاطره‌انگیزترین قطعه‌ای که از «واروژان» در ذهن دارید، کدام است؟