گروهی از دانشمندان دانشگاه توکیو کار خود را با ساخت یک انگشت رباتیک با موتور مفصلی آغاز کردند که مانند همتای انسانی خود قادر به خم و راست شدن است. سپس آن انگشت را در یک استوانه پر از محلولی متشکل از کلاژن و سلولهای فیبروبلاست پوست انسان فرو بردند؛ این‌ها اجزای اصلی بافت‌های همبند پوست ما هستند. درنهایت این انگشت رباتیک دارای پوستی است که نه تنها بافتی شبیه به پوست انسان دارد، بلکه عملکردهای ضد آب و خود ترمیمی نیز دارد. این پوست دارای قدرت و کشش کافی برای تحمل حرکات پویا حین خم و کشیده شدن انگشت بود. . . exos.ir