وقتی نمایندگانی از این سلبریتیها خوشبینانه یا خائنانه در تور قرمز جشنوارههای خوش آب و رنگ سینمایی که دیگر در سیاسی بودن آنها شکی نیست میافتند با فراموشی خدمت و بستری که کشور و نظام برای رشد آنها فراهم کرده است، با فیلمهای ضعیف یا صحبتهای خود همنوا با دشمن مشغول ترسیم یک چهره سیاه از کشور و مردم خود میشوند و وطن و مردم را به جایزههای کمارزش میفروشند نباید به نیت و پشتپرده آنها شک کرد؟ حال آنکه اگر ذرهای غیرت داشتند از خود میپرسیدند چرا همان کشورهای میزبان که فرش قرمز زیر پای آنها پهن کردهاند اجازه چنین خودنمایی و بیان مواضع ناخوشایندی را به منتقدان خود نمیدهند؟