دانشجوی شهیدعبدالله سرخی فرزند صادق در سال 1342 در خانواده ای مذهبی در روستای سربیشه از توابع شهرستان دهلران دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در کانون گرم خانواده توأم با تعلیم و تربیت اسلامی سپری نمود. اخلاق نیکو و صبر از مکارم اخلاق این شهید است. پس ازاخذ دیپلم در کنکور سراسری در رشته دبیری علوم تجربی پذیرفته و وارد مرکز تربیت معلم همدان گردید.
در زمان تحصیل جهت انجام تبلیغ و رزم به مدت سه ماه به جبهه سرپل ذهاب عزیمت نمود. پس از دوسال دوری از جبهه بعلت تحصیل علم و دانش، مجددا به ندای رهبر کبیر انقلاب لبیک گفت و در دومین اعزام که راهی جبهه گردید در چهاردهمین روز از شهریورماه 1365 در ارتفاعات قلاویزان به درجه شهادت نائل آمد.
آری «عبدالله سرخی» هم در میدان مین ها پرنده شد، همانی که در ابتدای کوچه ها منتظر بودیم تا بیاید و کودکان مان را در کلاس درس از مدرسه ی عشق کلامی بیاموزد. برایمان از الفبای شجاعت و شهامت بگویید، از پیوند زمین و آسمان، از مسافران سفر کرده به جاده های بی انتها، از صمیمیت های خونین، از پاره پاره های پر از مضمون. اما تو نیامدی و در میدان مین های قلاویزان کلاس عشق برپا کردی و برای ما هزار سر نانوشته را با خون بر خاک نوشتی تا کودکان مان بدانند میز نشینی تنها کافی نیست .