اصطلاح لیزیک (Lasik (Laser-Assisted In Situ Keratomileusis برای تراش استرومای قرنیه به کمک لیزر اکسیمر (Excimer) در زیر فلپ (Flap) ایجاد شده استفاده میشود تا با تغییر انحنای قرنیه ضعیفی چشم فرد اصلاح شود. قبلا این فلپ توسط وسیله ای بنام مایکروکراتوم Microkeratome که یه تیغ بسیار ظریفی بود و عملکردی شبیه دستگاه کالباس بری داشت ایجاد میشد.
اما با پیشرفت تکنولوژی این تیغ کنار گذاشته شد و جای آن لیزر فمتوسکند Femtosecond laser بکار گرفته میشود.
چرا مایکروکراتوم کنار گذاشته شد و جای آنرا برای ایجاد فلپ لیزیک، لیزر فمتوسکند گرفت؟
مایکروکراتوم برای ایجاد فلپ دقت لازم را نداشت. مایکروکراتوم که قرار بود ضخامت فلپ به اندازه 160 میکرون ایجاد کند، گهگاه ضخامت بالاتر به اندازه 180 یا حتی بیشتر تا 220 میکرون ایجاد میکرد. ضخامت فلپ زیاد باعث میشد که استرومای باقیمانده زیرین قرنیه ضخامت لازم برای حفظ استحکام قرنیه را در طولانی مدت نداشته باشد. به این علت لیزیک با کمک مایکروکراتوم مدتها کنار گذاشته شد. اما با ابداع دستگاه لیزر فمتوسکند که میتواند ضخامتهای به مراتب کمتر تا حد حتی 80 میکرون ایجاد کند مجددا لیزیک گسترش پیدا کرد. پزشک میتواند ضخامت فلپ را به دستگاه از 80 تا 140 میکرون بدهد و دستگاه دقیقا به همان اندازه ضخامت تعیین شده فلپ را ایجاد میکند. ضخامت فلپ کمتر و دقت بسیار بالای دستگاه فمتوسکند عوارض فلپ لیزیک را بسیار کاهش داد و فمتولیزیک تبدیل به شایعترین روش لیزری حذف عینک در دنیا شد.