من نشسته به در، به سایه نگاه می‌کنم.

این تصویر زیبا از یک لحظه آرامش و پندار درونی را به ذهن من می‌آورد. سایه که نمادی از آرامی و کسوف است، مرا به یاد لحظاتی می‌اندازد که خودم را در فضایی از تفکر و تأمل پیدا کرده‌ام. به همان اندازه که با نور، سایه نیز بخشی از واقعیت است و ما را به عمق خود و ذات خاموش ما می‌برد.
دانلود ویدیو