حضرت محمد رسول الله (صَلَّى ٱللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ)
إِذَا حَمَلَتِ اَلْمَرْأَةُ كَانَتْ بِمَنْزِلَةِ اَلصَّائِمِ اَلْقَائِمِ اَلْمُجَاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ فَإِذَا وَضَعَتْ كَانَ لَهَا مِنَ اَلْأَجْرِ مَا لاَ تَدْرِي مَا هُوَ لِعِظَمِهِ فَإِذَا أَرْضَعَتْ كَانَ لَهَا بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ فَإِذَا فَرَغَتْ مِنْ رَضَاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ عَلَى جَنْبِهَا [جَنْبَيْهَا] وَ قَالَ استأنف [اِسْتَأْنِفِي] اَلْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكِ
هنگامى كه زنْ باردار مى‌شود ، همانند روزه‌دارِ شب زنده‌دار و مجاهدى است كه با جان و مالش در راه خدا جهاد مى‌كند و هنگامى كه فارق شود، پاداشى دارد كه نمى‌دانى عظمت آن چه قدر است و هنگامى كه شير بدهد، در هر بار مکیدن، پاداش آزاد كردن يكى از فرزندان اسماعيل (علیه السلام) براى اوست و آن‌گاه كه شير دادن تمام شود، فرشته اى به او مى‌گويد: «عمل را از نو آغاز كن كه بى‌ترديد ، آمرزيده شدى»
الأمالی (للصدوق) ج۱ ص۴۱۱