ماه محرم ، ماه خون ِ خدا دارد به پایان می رسد
اگر از حسین ع آموخته باشیم
هر روز عاشورا و هر زمین کربلاست.
مصیبت های کربلا برای امام حسین ع در یک روز پایان گرفت
اما
شیعه ی احمق و شیعه پفیوز ( یعنی کسی که می داند حق چیست و با کیست و می داند باطل چیست و در کدام طرف ایستاده است و باز طرف باطل را می گیرد) مصیبتی ست که تا ابد برای حسین ِ فاطمه ع ادامه خواهد داشت
از چند روز دیگر که لباس مشکی را از تن به در می آوریم
می شویم همان شمر و سنان و حرمله ای که بودیم
اگر چه
و اگر چه در همین ماه هم با قلم و با زبان و با عمل هزاران آب بر فرزندان معصوم شیعه بسته ایم
و هزاران تیر با بی تفاوتی و بی رگی و بی غیرتی مان بر شش ماهه های شیعه ی مظلوم پرتاب کرده ایم
ما را چه می شود که تا ابد باعث مصیبت حسین ایم؟
چرا باعث آبروی شیعه ایم ؟ با عمل مان با قلم مان با رفتار مان و با گفتار مان؟
با خباثت مان در باره کسانی که ذوی الحقوق اند
با زخم زبان مان
با ترازوهای دکان هایمان
با بنگاهها و با دلالی های حرام مان
چه بر سرمان آمده اینروزها؟
چه می کنیم با مردم شیعه؟
خدا از سر گناهان ما در گذرد و براه راست ، به راه حسین ع هدایتمان کند ....وگر نه تا زنده ایم باعث و بانی ِ لطمه به آبروی شیعه هستیم