توفیقی درخشان و بزرگ که شامل حال مردی از اهالی جبل شد:
از هشام بن حکم نقل شده است که مردى از اهل جبل، با ده هزار درهم، خدمت امام صادق- علیه السّلام- رسید و گفت: با این مبلغ، در مدینه خانهاى براىم بخر تا هر وقت با عیالم به مدینه آمدم در آن سکنى گزینم. سپس به مکّه رفت. وقتى حج گزارد و بازگشت، امام- علیه السّلام- او را در منزل خود سکنی داد و فرمود: براى تو خانه اى در فردوس اعلى خریدم که یک طرفش به خانه رسول خدا- صلّى اللَّه علیه و آله- و طرف دیگرش به خانه على- علیه السّلام- و جانب سومش به خانه امام حسن و طرف چهارمش به خانه امام حسین- علیه السّلام- محدود مىشود و قباله اش را برایت نوشتم. آن مرد وقتی این را شنید؛ راضی شد. پس از آن، امام صادق- علیه السّلام- مبلغ یاد شده را بین فرزندان امام حسن و امام حسین- علیهما السّلام- تقسیم کرد. و آن مرد وقتى به منزل خود بازگشت، بیمار و مشرف به مرگ شد. هنگام وفات خانواده را جمع کرد و آنان را سوگند داد که قباله را با او در قبرش بگذارند؛ آنان نیز به وصیت عمل کردند. روز دیگر که بر سر قبر او رفتند، قباله را بر روى قبر یافتند؛ در حالی که پشت آن نوشته شده بود: ولیّ خدا، جعفر بن محمد به آن چه مرا وعده داده بود، وفا کرد» (الخرائج و الجرائح ؛ ج1 ؛ ص303 مناقب آل أبی طالب علیهم السلام ؛ ج4 ؛ ص233-کشف الغمة ؛ ج2 ؛ ص200 - الصراط المستقیم إلى مستحقی التقدیم ؛ ج2 ؛ ص186)