اسیونالیسم سعودی: آغاز شکل گیری
در گفتگو با دکتر محمد مسجدجامعی
مباحث مطرح شده:
1- عربستان مایل بود خودش را در به گونهای معرفی کند که در حال تحقق بخشیدن به سنت نبوی و قرآن. فیصل در مقاطع مختلف در پاسخ به انتقاداتی که چرا شما قانون اساسی و پارلمان، چرا ساختار دولتی پاسخگو ندارید گفته بود (قانون اساسی ما قرآن است).
2- بخشی از قومیت عربی در عربستان بخاطر ناصر بود.
3- ناصر به دلالیل مختلف با عربستان به مشکل برخورد. یکی از نمودهای این مشکلات مسئله یمن بود. این رابطه تا سال 1967 متشنج بود.
4- قومیت عربی در عربستان به دلایلی مختلف جایگاه و پایگاهی نداشت.
5- بن باز عالم خیلی معروفی است که بعدا مفتی شد. رسالهای دارد در انتقاد قومیت عربی البته با رویکرد دینی و باتوجه به روایات و احادیث قومیت عربی را خلاف اسلام و در ضدیت با آن میداند .
6- آنچه که عربستان برایش مهم بود رابطهاش با کشورهای مسلمان بود و اینکه خودش را وهابی معرفی کند کفایت میکرد از آنکه بگوید ما سعودی هستیم.
7- در بخش خارجی آمریکا برایش مهم بود.
8- سال 1967 مصر، سوریه و اردن به شدت شکست میخورند. شکستی به مراتب بیش از انتظار.
9- شکست مصر مهم بود زیرا عملا مرکزثقل جهان عرب بود و داعیههای مختلفی داشت.
10- بعد از جریان آنکه به کمک مصر میآید همین شیخ نشینها هستند. سه کشور (عربستان، کویت و لیبی) تعهد میکنند که خسارتهای مصر را جبران کنند.
11- در نتیجه آن رابطه خصمانه مصر و عربستان تبدیل شد به رابطه کاملا دوستانه. لذا خطر ناصر و ناصریسم کاملا منتفی شد.
12- این موضوع کمک بسیاری به ورود مثبتتر و مناسبتر عربستان به تاریخ جدید نمود.
13- کم و بیش از این نقطه است که ما شاهد شکل گیری ناسونالیسم سعودی هستیم و تا قبل از آن اینطور نبود.
14- عامل مهم دیگر مسئله جنگ 1973 بود. در این جنگ عربها و مصر یک نیمه پیروزی بدست آوردند. عملا پیروزی کامل نبود اما آنها در شرایطی بودند که آنرا به عنوان پیروزی بزرگ جشن گرفتند.
15- ناصر در سال 1970 فوت شد و بجای او سادات آمد. سیاستی که سادات در پیش میگرفت، تلاش میکرد تا حداکثر ممکن خودش را از شورویها دور کند و به آمریکاییها و سعودیها نزدیک شود.
16 همینطور از اخوانالمسلمین که عمدتا در زندان یا تبعید بودند در زمینه سایت داخلی و خارجی استفاده کند.
17- در 1973 پیروزی از آن سربازان مصری بود اما عملا بیشترین بهره را عربستان برد.