یکی از راههای پرورش خلاقیت کودکان و نوجوانان تقویت قوه تخیل آنها هست. آموزش داستان نویسی برای کودکان روشی برای به پرواز در آوردن تخیلات و خیال پردازی هست. برای کودکان خردسال که سواد خواندن و نوشتن ندارند، راههای زیادی برای آموزش داستان نویسی وجود دارد. داستان نویسی کمک میکند تا قدرت تفکر و منطق نظم پیدا کند و اگر شما در سنین کم خردسالی به کودک یاد بدهید که چطور مراحل منطقی ساختار یک داستان را بشناسد در سن نوجوانی به راحتی نویسندگی میکند.ین اتفاق خوبی است که کودک شما در منزل داستان بنویسد. چه به عنوان تکلیف مدرسه و چه از روی علاقه. همه بچهها هرازگاهی برای داستان نویسی اشتیاق نشان میدهند. اما چگونه داستان نویسی را به کودکان بیاموزیم؟در این بخش به شما میگوییم که چطور عمل کنید تا آموزش داستان نویسی به کودکان با روش سازماندهی شده ای جلو برود.تمرین نویسندگی برای کودکاننوشتن طرح داستاناول از کودکان بپرسید که داستانشان کجا قرار است اتفاق بیفتد. مکان داستان آنها میتواند تخیلی یا واقعی باشد. مثلا میتواند یک سیاره، کشور، شهر، خانه یاهرجای دیگری باشد.سپس از آنها بپرسید که داستانشان کی اتفاق میافتد؟ الان؟ در گذشته؟ در آینده؟و در آخر از آنها بپرسید که فکر میکنند قرار است چه اتفاقی در داستانشان بیفتد؟ یادتان باشد که لازم نیست جواب آنها به این سوال دقیق و بدون اشتباه باشد. آنها مجبور نیستند به چیزی که میگویند پایبند باشند. بسیاری از بهترین نویسندگان جهان میگویند که طرح داستانشان به طور طبیعی و در همان حال که مینویسند به ذهنشان میرسد. به هر حال اگر کودکان از همان ابتدا بدانند که قرار است در مورد چه چیزی بنویسند، میتوانند یک طرح کلی برای داستانشان داشته باشند. این طرح کلی را با کامل کردن سرخطهای زیر میتوانند بنویسند:· اول.......· سپس........· بعد از آن..........· و در آخر...........شخصیت پردازیاز کودکتان بپرسید که چه کسانی قرار است در داستان باشند و مخاطب باید چه حسی نسبت به هریک از آنها داشته باشد؟ ممکن است کودکان بخواهند که نظرشان را یادداشت کنند. شما میتوانید برای سروسامان دادن به یادداشتهای آنها جدولی با عناوین زیر برایشان رسم کنید:· نام شخصیت· رابطه او با دیگر شخصیتها· قیافه و ظاهر· اخلاق و رفتارزبان داستاناز فرزندتان بخواهید تا چند واژه فوقالعاده برای استفاده در داستان پیدا کند. کلمات انتخابی او ممکن است کلمات بلند یا ساده باشند. همچنین ممکن است کلمات وصفی یا کلماتی را انتخاب کند که باعث ایجاد تنش یا پیشرفت سریع داستان میشوند.از کودک بخواهید این کلمات را یادداشت کند و در طول داستان هرجا که مناسب بود از آنها استفاده کند.شروع کنندههای داستانهمه نویسندهها میدانند که باید نظر مخاطب را از همان ابتدای داستان جلب کرد. باید خوانندهها را طوری کنجکاو کنید که احساس کنند ناچارند خواندن را ادامه دهند. از فرزندتان بخواهید در فکر یک شروع خوب باشد که مخاطب را به کشف ادامه داستان ترغیب کند. در پایین چند مثال خوب برای شروع داستان آوردهایم:جملههای ابتدایی اسرارآمیز و مبهم:او نمیدانست که چه چیزی در انتظارش بود.استفاده از آرایههای ادبی مانند جناس در ابتدای داستان:هوا سرد بود و سوز داشت و آسمان سیاه، سهمگین بود.جملههای شروعکننده تنشزا:او میتوانست صدای قلبش را که سریعتر از همیشه میزد، بشنود. آیا واقعا اتفاقی افتاده بود؟داستانهایی که مستقیما با یک دیالوگ شروع میشوند:او رو به مادرش گفت: ولی من نمیخواهم به مدرسه بروم.از کودکان بخواهید به نحوه شروع چندتا از داستان هایی که دوست دارند نگاه کنند تا از آنها الهام بگیرند.شروع داستان نویسی برای کودکانبعد از یادگیری و انجام همه موارد بالا، حالا وقت آن است که نوشتن را شروع کنند. آنها میتوانند اول یک نسخه چرک نویس و بعد یک نسخه اصلاح شده بنویسند. ممکن است بخواهند داستان را در چند فصل کوتاه بنویسند، برای داستانشان نقاشی بکشند و یا کتاب درست کنند و بعد داخل آن بنویسند. اجازه دهید از خلاقیت و قوه تخیلشان استفاده کنند. بعد از اتمام کار وقتی که داستانشان را برای شما میخوانند آن را بگیرید و در کنار سایر کتابها بگذارید تا دوباره آن را بخوانید. این کار شما به آنها نشان میدهد که چه اندازه به کار آنها اهمیت میدهید. فراموش نکنید که هنگام آموزش نویسندگی به کودکان مهمترین مسئله تشویق و انگیزه دادن به آنها است.در آخر اگر داستان نویسی برای کودکان کمی سخت بود، آن ها را تشویق به نوشتن متن های کوتاه کنید.