این سریال کاملاً راه میدهد به اینکه بازیگرها از امکانهای بازیگری و اکتهای حتی اغراقشده استفاده کنند. مثلاً شبنم مقدمی کاملاً تیپ بازی میکند. تیپ یک زن خانزاده و مقتدر و دستبهکمر و افادهای. هرکدام از اینها در یک درام رئالیستی قطعاً اغراقشده و گلدرشت به نظر میرسد، اما در ظرف این سریال با این لحن فانتزی میگنجد و حتی مؤثر هم هست.
همانطور که از اسم سریال هم برمیآید محور اصلی داستان پرداختن به مسائل و دغدغههای زنان است. یک شبکه خیالی ساخته میشود که از روی الگوهای رایج اواخر دوران مشروطه و اوایل پهلوی برداشتهشده؛ انجمنهایی مثل «انجمن نسوان وطنخواه»، «انجمن مخدرات وطن»، «مجله نامه بانوان» و در قالب این انجمن، مشکلات زنان مطرح میشود.
ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
نگاهی به مجموعه «شبکه مخفی زنان»/تاریخ فانتزی
d9%86%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%85%d8%ac%d9%85%d9%88%d8%b9%d9%87-%d8%b4%d8%a8%da%a9%d9%87-%d9%85%d8%ae%d9%81%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86/