گوسفند در آیات قرآنی
آیات قرآنی در رابطه با گوسفند
قرآن کریم به عنوان یک کتاب جامع و کامل در رابطه با بخش های مختلف زندگی انسان صحبت کرده است. علاوه بر این، در برخی آیات قرآن، خداوند به برخی از حیوانات به عنوان بخشی از جهان هستی پرداخته است و نحوه ی آفرینش، زندگی، منافع و احکام فقهی مربوط به آن ها را بیان کرده است. در این حوزه یکی از حیواناتی که آیات متعددی در قرآن به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به آن پرداخته است، گوسفند می باشد.
داستان حضرت ابراهیم (ع) و پسرش حضرت اسماعیل (ع) داستانی آشنا برای همه ی ما می باشد که در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است. در این واقعه می بینیم که حضرت ابراهیم (ع) برای این که تسلیم بودن خود در برابر پروردگار را نشان دهد حاضر به قربانی کردن پسرش می شود. اما خداوند یک گوسفند را برای او می فرستد و فرمان قربانی کردن آن را به حضرت ابراهیم (ع) می دهد.
گوسفند در آیات قرآن
گوسفند در آیات قرآن
ما ایرانیان گوسفند را نمادی از خیر و برکت می دانیم و به همین دلیل سالی را که به نام این حیوان نامگذاری شود، سالی نیکو و پر خیر و برکت می دانیم. ایرانیان از این حیوان در مراسمات مختلفی مانند مراسمات مذهبی خود به عنوان قربانی استفاده می کنند و قربانی کردن آن را نشانه ی دفع بلایا می دانند. عید قربان یکی از مهم ترین اعیاد برای ما ایرانیان می باشد که قربانی کردن در این عید به عنوان یک سنت نیکو شناخته می شود که معمولا این کار توسط حاجیان انجام می شود.
کلمه گوسفند ۴ بار به طور مستقیم در آیات قرآن کریم به کار برده شده است. در این ۴ آیه خداوند به ۳ گونه مختلف به این حیوان اشاره کرده است. در آیه ۱۴۶ سوره انعام و آیه ۷۸ سوره انبیا این حیوان با نام غَنَم آورده شده است. علاوه بر این، در آیه ۱۸ سوره طه خداوند آن را با نام غَنَمی معرفی کرده است که به معنای گوسفندانم می باشد. اشاره ی دیگر قرآن کریم به این حیوان مربوط به آیه ۱۰۳ سوره مائده است که با نام وصیلَه که به معنای گوسفند ماده که همزاد با بره ی نر می باشد، آورده شده است.
آیات قرآنی مربوط به گوسفند
همان طور که گفته شد ۴ آیه از آیات قرآن کریم به گوسفند به عنوان یک چهار پا به صورت مستقیم اشاره داشته است. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که در قرآن اشارات غیرمستقیمی به این حیوان شده است که این اشارات مربوط به خلقت این حیوان، ذبح کردن آن، اقسام آن، گوشت آن، چوپانی کردن، کفاره دادن با این حیوان، حضرت شعیب (ع) و حضرت موسی (ع) و می باشد. در ادامه این مطلب به آیاتی که به صورت مستقیم به این چهار پپا پرداخته است، اشاره خواهیم کرد.
۱_ آیه ۱۸ سوره طه: قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَى
«گفت اين عصاى من است بر آن تكيه مى دهم و با آن براى گوسفندانم برگ مى تكانم و كارهاى ديگرى هم براى من از آن برمى آيد.»
۲_ آیه ۱۴۶ سوره انعام: وَعَلَى الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا کُلَّ ذِى ظُفُرٍ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوْ الْحَوَایَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَ لِکَ جَزَیْنَهُمْ بِبَغْیِهِمْ وَإِنَّا لَصَدِقُونَ
«و بر یهودیان، هر حیوان ناخن دار را حرام کردیم و از گاو و گوسفند، پیه هر دو را بر آنان حرام ساختیم مگر آن مقدار که بر پشت گاو و گوسفند یا همراه روده و مخلوط به استخوان است. این کیفر ماست به خاطر ظلمى که مرتکب شدند و قطعاً ما راستگوییم.»
۳_ آیه ۷۸ سوره انبیا: وَدَاوُدَ وَسُلَیْمَنَ إِذْ یَحْکُمَانِ فِى الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ کُنَّا لِحُکْمِهِمْ شَهِدِینَ
«و داود و سلیمان را یاد کن آن هنگام که درباره کشت زارى که گوسفندان قوم شبانگاه در آن چریده و آن را تباه ساخته بودند، داورى مىکردند و ما شاهد داورى آنان بودیم.»
۴_ آیه ۱۰۳ سوره مائده: ما جَعَلَ اللّهُ مِنْ بَحیرَة وَ لا سائِبَة وَ لا وَصیلَة وَ لا حام وَ لکِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ وَ أَکْثَرُهُمْ لایَعْقِلُونَ
«خداوند هیچ گونه بحیره و سائبه و وصیله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حیوانات اهلى که در زمان جاهلیت استفاده از آنها را حرام مى دانستند و این بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى کسانى که کافر شدند، بر خدا دروغ مى بندند و بیشتر آنها نمى فهمند.
احکام قربانی کردن گوسفند
احکام قربانی کردن گوسفند
سرمایه گذاری در منطقه ۲۲
مشاوره تخصصی املاک ذوالجلال
دریاچه زیبای خلیج فارس
www.harkoja.ir
برای دریافت مشاوره در زمینه سرمایه‌گذاری و خرید امتیاز های تعاونی های مسکونی ، اداری، تجاری با کارشناسان خبره ذوالجلال تماس بگیرید
شبکه اجتماعی ایتا ZoljalalM@