شعر۲۵:سخن ور غصه...
ای تمام هستی من،در رگ وخون!
باتوبودن،بی تو بودن راتداعی می کند...
ای بلندترین صدا...
گوش من صدای توراسمع نمی کند...
ای طلوع زیبایی...
توامیدفردایی!
ای خورشید رویایی
درغروبِ تنهایی!
ای سخن ور غصه...
ای قشنگترین قصه...
ای تمام خوشبختی
تومرا زنو ساختی!
ای تصور دریا
امواج پُر طوفان
توتمام دنیایی
توهمیشه بامایی!
ای نوای هرآواز
دارم ازتو من یک راز
راز بی بهای عشق
دردعای هردونماز!
ای خوشای هرسیما
بهترین هرزیبا
توبه رنگ سودایی
من به رنگ شیدایی!
تابستان۹۲
برگرفته ازکتاب مرگ آلاله
شاعر مهردادشائقی(مِهر)