بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿۱﴾وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿۴﴾تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿۵﴾لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ ﴿۶﴾لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ ﴿۷﴾وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿۸﴾لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿۹﴾فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۱۰﴾لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿۱۱﴾فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿۱۲﴾فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ﴿۲۱﴾لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ ﴿۲۲﴾إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿۲۳﴾فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿۲۴﴾إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿۲۵﴾ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾به نام خداوند رحمتگر مهربانآيا خبر غاشيه به تو رسيده است (۱)در آن روز چهره هايى زبونند (۲)كه تلاش كرده رنج [بيهوده] برده اند (۳)[ناچار] در آتشى سوزان درآيند (۴)از چشمه اى داغ نوشانيده شوند (۵)خوراكى جز خار خشك ندارند (۶)[كه] نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد (۷)در آن روز چهره هايى شادابند (۸)از كوشش خود خشنودند (۹)در بهشت برين اند (۱۰)سخن بيهوده اى در آنجا نشنوند (۱۱)در آن چشمه اى روان باشد (۱۲)تختهايى بلند در آنجاست (۱۳)و قدحهايى نهاده شده (۱۴)و بالشهايى پهلوى هم [چيده] (۱۵)و فرشهايى [زربفت] گسترده (۱۶)آيا به شتر نمى نگرند كه چگونه آفريده شده (۱۷)و به آسمان كه چگونه برافراشته شده (۱۸)و به كوه ها كه چگونه برپا داشته شده (۱۹)و به زمين كه چگونه گسترده شده است (۲۰)پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده اى (۲۱)بر آنان تسلطى ندارى (۲۲)مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد (۲۳)كه خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب كند (۲۴)در حقيقت بازگشت آنان به سوى ماست (۲۵)آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست (۲۶)