سرباز وطن برای ایرانی قوی و سربلند
عباس نوروزی یکی از تکاوران و مدافعان مقاومت خرمشهر است.
در نخستین اعزام، با یک یگان از منجیل به بندرعباس رفتیم به این دلیل که نیاز اصلی به رسته ما در بندرعباس احساس می‌شد. تعدادی از همرزمان من که پیشکسوت بودند در آستانه بازنشستگی قرار داشتند و قرار شد ما جایگزین آنها بشویم. یادم می‌آید در آن دوران، تیپ تفنگداران دریایی در حال پایه‌ریزی بود.
آن زمان جزایر تنب، ابوموسی و سیری در تهدید به سر می‌بردند و برای همین به آنجا رفتیم. حدود دو یا سه روز در آنجا مستقر بودیم تا اینکه در منطقه غرب و جنوب غرب به حضورمان نیاز بیشتری احساس شد. از آنجا به دزفول رفتیم و در منطقه کرخه تحت نظر یکی از یگانهای نیروی زمینی قرار گرفتیم. به عنوان یگان کمکی همراه یگان‌ها بودیم تا اینکه روز یازدهم یا دوازدهم مهرماه ۱۳۵۹، وضعیت خرمشهر به گونه‌ای شد که حضور یگان تخصصی ما در آنجا ضرورت بیشتری داشت.
پیش از ما، تعدادی از تکاوران بوشهر به آنجا رفته بودند و ما نیز به آنها پیوستیم. بار اصلی دفاع در خرمشهر بر دوش تکاوران نیروی دریایی بود. همچنین سایر نیروها همچون مردم، جوانان خرمشهر و سپاه و بسیاری دیگر از جان گذشته حضور داشتند و با دشمن در کنار یکدیگر می‌جنگیدیم. حتی وضعیت آبادان هم در آن زمان به هم ریخته بود. وضعیت آبادان و کوی ذوالفقاری نیز آشفته شده بود و دشمن در حال پیشروی بود. آقای حسنی سعدی( سرلشکر حسنی سعدی) به فرمانده ما، ناخدا هوشنگ صمدی گفته بود که هر چه نیرو داری جمع کن که نیروهای عراقی از این منطقه عبور کرده و به سمت آبادان سرازیر شده‌اند. «صمد مجاور محله» یکی از همرزمان من است که مرحوم شده است. او در این بخش از رزم در آبادان حضور داشت. «صمد مجاور محله» توانسته بود با لوله‌هایی که در اختیار داشت قایقی درست کند و نیروها را از بهمنشیر عبور دهد تا در مقابل دشمن بجنگند. ما توانستیم با کمک نیروهای زمینی و تیپی از قوچان به فرماندهی سرهنگ کهتری با عراقی‌ها بجنگیم.
عملکرد نیروها به گونه‌ای خوب بود که عراقی‌ها را به آن سوی رودخانه بهمنشیر عقب زدیم و حتی قسمت اولیه جاده آبادان-ماهشهر هم آزاد شد.
در خرمشهر، تکاوران نیروی دریایی ارتش به افراد عادی که در شهر باقی مانده بودند تا دفاع کنند رزم مقدماتی را آموزش می‌دادند تا بتوانند در مقابل دشمن ایستادگی کنند. این م