تهیه پنیر به روش‌های سنتی در مناطق روستایی، به عنوان یک فرآیند سنتی و محلی شناخته شده است. این روش‌ها شامل استفاده از شیر تازه گاو یا گوسفند، افزودن عصاره‌ی لیمو یا سرکه برای اسیدی کردن شیر، جمع‌آوری کره از بالای شیر، گرم کردن و افزودن فرمالین برای کامل شدن رشد باکتری‌ها، ریختن شیر به داخل قالب‌های خاص برای آب‌گیری و پرس کردن پنیر و در نهایت تا چند روز یا هفته خوردن پنیر تا مزه و مشخصه‌های خود را اخذ کند. این فرآیند به عنوان یک هنر و مهارت قدیمی در تولید پنیر شناخته می‌شود که عمدتا در روستاها و مناطق روستایی استفاده می‌شود و به یادگار فرهنگی این مناطق شناخته می‌شود.