در قرآن دو آیه داریم:
یکی این که «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد، 28) ذکر خدا آرام بخش است.
دیگری اینکه «إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ» (انفال، 2) یاد خدا دل را می‌لرزاند.
چطور می‌شود که هم دل آرام باشد و هم دل بلرزد؟
مثالی بزنم، بچه ای را شما در نظر بگیرید. این بچه در برابر دیگران به پشتوانه پدرش، وقتی دست در دست پدر دارد، آرام است و از چیزی نمی‌ترسد. اما همین بچه وقتی خلافی میکند، از پدر و مادر می‌ترسد و نگران می‌شود. پس می‌شود هم آرامش باشد و هم ترس و لرز.