ام اس یک بیماری اتوایمنی است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های عصبی حمله میکند. این حملات باعث آسیب و التهاب در مغز و نخاع می‌شود که می‌تواند به اختلالات حرکتی و حسی منجر شود. درمان قطعی ام اس وجود ندارد، اما درمان‌هایی مانند داروهای ضد التهاب، داروهای مهارکننده ایمنی و فیزیوتراپی می‌توانند علائم حرکتی و ناراحتی را کاهش دهند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند. به علاوه، مراقبت‌های نظامی و تغذیه‌ی مناسب نیز می‌تواند به بهبود علائم ام اس کمک کند.